Tuesday, March 31, 2009

PEN PAL .. hehe, joke lang

Cong. Joseph Emilio A. Abaya
Rm. S-206 House of Representatives
Quezon City

March 31, 2009

Good day to you, Sir.

Before anything else, I would like to introduce myself. I am Kiarra Marie F. Vallido, a freshman from the University of the Philippines Diliman taking up Broadcast Communication and I am from the town of Noveleta.

I have to admit that I really feel awkward writing a letter to my congressman, but I know I shouldn’t be because I have enough reason to write to you, Sir. You ARE my representative in Congress after all—you need to know the opinions or ideas of the people you represent and we, in turn, need to know yours, too. ‘Di po ba, Sir?

First, forgive me for this humble letter of mine. Since this is the first time that I’m writing to a congressman, some points might be fairly unclear. I apologize in advance. I also think, Sir, that you should know that I am not a politics-person. I am not that knowledgeable of the going-ons of the government, although I will ask you, Sir, about a few bills you’ve authored/co-authored. Nevertheless, I do not write to mainly scrutinize your work but I write to express my thoughts as a mere citizen of the country.

I’ve put here a list of my thoughts and questions.

a.) a.) HB00305 AN ACT TO STRENGTHEN AND ENHANCE THE USE OF ENGLISH AS THE MEDIUM OF INSTRUCTION IN PHILIPPINE SCHOOLS – I was quite surprised when I read this. I am not really against the English language and strengthening and enhancing it as the medium of instruction in Philippine schools. I only want to ask what your reason/s is/are why you’ve passed this bill. Why strengthen and enhance Filipino as the medium of instruction? Our national language, as to what I’ve observed, is slowly losing its ‘quality’ with the development of Taglish and Gay-lingo. Strengthening and enhancing Filipino as the medium of instruction in our schools would be an effective way to build a sturdy foundation of our language. It may actually help in regaining the ‘quality’ of our language.

b.) b.) HR00334 RESOLUTION TO DISMISS THE VERIFIED COMPLAINT FOR THE IMPEACHMENT OF PRESIDENT GLORIA MACAPAGAL-ARROYO FILED BY ATTY. ROBERTO RAFAEL J.PULIDO FOR ALLEGED BETRAYAL OF PUBLIC TRUST – I hope questioning this resolution won’t offend you, Sir. It’s just that, being a student from UP, I am surrounded by activists and though I am not one myself, I am a bit astonished with this resolution. I confess I am intrigued. If it’s all well to you Sir, may you explain why? I will, with much respect, fully accept your decision regarding my question.

c.) c.) HB02845 AN ACT TO STRENGTHEN THE UNIVERSITY OF THE PHILIPPINES AS THE PREMIER STATE UNIVERSITY – I have no question with this bill. I am just wondering, Sir, can you do something about the present state of UP? It’s now a national university, if I am not mistaken. A friend told me that a state university that becomes a national university would mean the government removing hands off it, removing the responsibility from the government to subsidize it. Does UP, a former state university, becoming a national university explain the TOFI or tuition and other fees increase? And if it does, can you do something about it?

d.) d.) Corruption is inevitable in SKs, I’ve heard that many times. Well, I agree. I just want to ask, is there a program that somehow trains SK officers to, at least be more productive or creative with their projects? And if there isn’t one, will you consider passing a bill that creates one (if it’s possible)?

e.) e.) Being the chairman of the Committee in Science and Technology, do you plan starting the development in the district that you represent? If so, how? Also, Sir, I understand that your committee has a very critical role in the development of the country. In one of my classes, we’ve talked about how our country is so rich with natural resources we just don’t have the technology to maximize its potential. What steps are you planning to take to be able to reach that desired technological aspect of our country?

These are all I would like to disclose, Sir. If there’s anything that has offended you or just anything that is inappropriate, I apologize.

It’s really an honor for me that you’ve given time to read my simple letter in spite of your schedule. I understand that you are busy, Sir, so I don’t expect a fast reply.

I sincerely thank you, Sir. May you continue giving excellent service not only to the CaviteÑos but also to the Filipino people and may God’s guidance and grace be with you always.

With much respect,

Kiarra Marie F. Vallido

(794 words)

Monday, March 30, 2009

KUNG MAKAKASUSWELDO

Alas kwatro na ng umaga

Tumunog ang alarm clock ni Gina

Bumangon, naghilamos at nagsuklay

Lumabas ng bahay, bumili ng tinapay

Pabalik sa bahay, nasalubong si Aleng Belay

‘O, ang aga mo Gina ah. Trabaho?’

‘Oho, kailangang maaga, yung lugar eh malayo ho.’

‘Ah, o sige. Ikaw nawa’y makasweldo.’

‘Sana nga ho. Pagdasal niyo ho.’

‘Ay, walang prublema hija.’

‘Salamat po Lola Bella.’


Bumalik sa bahay si Gina

Kape, tinapay at mantikilya

Ang agahan niya

Pagkatapos kumain ay naligo

Nagbihis, t-shirt, maong, sapatos

Bago umalis ay ginising ang asawa

Nagpaalam na magtatrabaho na siya

‘Manood kayo mamaya ha.’

Bilin ni Gina


Nagsimula na sa byahe ang bida natin

Traysikel, jeep, bus at tren

Nakarating si Gina sa pagtatrabahuhan niya

Sa harap ng isang gusaling may makikintab na bintana

At napansin niya ang mga kotseng nakapark

na talaga namang sa gara ay nakakababa

‘Pag nakasweldo ako mamaya,

Bibili rin ako ng mga ‘yan para sa pamilya.’

Inisip ni Gina


Lumapit siya sa guwardiya

At pinakita ang I.D. niya

Pinapasok siya at nakita niya

Ang ganda ng pagtatrabahuhan niya

‘Pag nakasweldo ako mamaya,

Mas maganda pa rito ang bahay na ipapagawa ‘ko para sa pamilya.’

Naisip ulit ni Gina


Hinanap niya ang lugar kung saan sila magkikita-kita

Ng mga katrabaho niya

Na siguro sa mga sandaling ito

Ay nangangarap na rin nang todo

Pangarap na pwede namang magkatotoo

Kung sila ay susweldo


Nakita na ni Gina

Ang kwartong pagtatrabahuhan niya

Maraming taong nagsisigawan,

Nagpapalakpakan, nagtatawanan

Nakilala na rin niya

Ang mga magiging katrabaho niya

At kaagaw rin sa magiging sweldo niya


Kinausap muna sila bago isalang sa trabaho

Pinaliwanag ang dapat at hindi dapat ‘pag nasa entablado

May kontrata rin munang pinirmahan

Para may ebidensiya ang kasunduan


Ayan na, ang ilaw na nakakasilaw

Ang mga taong nangangantyaw

Pero ang nasa isip ni Gina

‘Nanonood na kaya sila?’

At tinawag ang pangalan niya

Pagkatapos ang pangalan ng katrabaho niya na magiging kalaban niya

sa suswelduhin niya

Sumayaw yung kalaban niya at kumanta naman siya

Pagkatapos ay idinugtong ito:


‘Hello sa asawa ko, si Toto.

Saka sa mga anak ko, si Bing-bing at Junior.

At saka kay Lola Bella rin nga pala!

Naku Lola, pagdasal niyo pong manalo ako!’


(365 words)

Thursday, March 5, 2009

ilang mga saloobin tungkol sa mass media (tv at radyo): ang 'di na natapos na issue ng itlog at manok

interviewer: bakit niyo ipinapalabas ang mga inilalabas niyo?
media: yun ang mabenta sa masa eh.

***

naalala ko ang tungkol d'yan nung debate nung isang araw. napulot ko yan sa prof ko sa BC100.
pulis-krimen na balita.
showbiz sa balita.
tsismis dun, tsismis dito.

iniisip ko kung ito ba talaga ang gusto ng masa. ano? nauumay na sila sa limpak-limpak na mga problemang isinusubo sa kanila araw-araw kaya mas gusto nila yung mga 'exciting' na balita? hopiamanipopcorn! tumaas na naman po ang presyo ng bilihin! at ngayon, dingdong at marian, break na?! naging sila ba?!

***

interviewer: bakit po 'yan ang mga pinapanood at pinapakinggan niyo?
masa: eh yan lang ang meron eh.

***

sa BC100 ko rin 'yan nadampot.

media nga kaya ang may kasalanan? oo, nagiging profit-oriented na ang media pero hindi ba, kung profit-oriented sila, ang mga ipapalabas/i-e-ere nila, siyempre, ay yung mga programa na papatok sa tao, sa masa. pumapatok naman. hindi rin naman kasi natin masasabing kaya pumapatok kasi nga, yun lang ang meron. may iba namang pwedeng panoorin o pakinggan pero anong nangyayari sa mga programang 'naiiba'? ang iba...o karamihan sa kanila ay nagbabago, para bumenta sila sa masa. nakikisabay sila sa uso para hindi sila mapag-iwanan.

***

tungkol sa 'masyadong malayang mass media', meron akong ilang mga bagay na naisip.

nakakulong ang mass media. yung kalayaang nakikita natin, yung masyadong malaya na sinasabi natin ay isang epekto lang ng pagkakulong nila.

(tunog pa-deep ba?)

hindi. kasi naisip ko na dahil nagiging profit-oriented sila, yung mga ipinapalabas nila ay nagiging limitado na lang sa isang standard na "kung ano ang papatok sa masa".

sa tingin ko naman kasi, kahit papaano naman, meron pa ring mga taong gustong maihayag ang mga bagay na kailangang malaman ng masa kaya nga lang napipigilan siya ng standard nga na 'yon at ng iba pang institusyon.

...

yung pagiging profit-oriented naman nila, hindi ko alam kung saan nagsimula. maaaring maipaliwanag ito ng pahirap lang talaga nang pahirap na sitwasyon ng mundo na nagdudulot ng pahigpit nang pahigpit na labanan kaya kailangang maging palaban.

o sadyang nagiging mukang pera lang talaga ang tao sa paglipas ng panahon.















































































(naku, sana naman hindi yung pangalawa, degrading!)

***

interviewer: ano sa tingin mo, sino ang may pasimuno ng lahat?
kiarra: it's a chicken and egg situation i guess. teka, have you heard about the ding-dong marian break-up?

(394 words only)

Sunday, February 8, 2009

kung ako ang presidente ng Pilipinas...

kung ako ang presidente ng Pilipinas, ano? hindi ko talaga alam kung paano ko dudugtungan ang pariralang 'yan. (aw hanep! parirala!) una kasi, aminado ako, hindi ako yung tipong maraming alam sa kung paano pinapatakbo ang gobyerno. naalala ko kasi, yung SS namin dati, hindi 'maganda' ang 'dating' sa akin. kalimitan, inaantok ako pag nagkaklase na. mukang nagsusulputan na yung epekto ng kawalan ko ng interes sa gobyerno.

uunahin ko muna kung ano ang tingin ko sa mga naging presidente at pati na rin sa kasalukuyang presidente ng Pilipinas.


1. walang presidenteng walang kalaban. lahat meron nangongontra (o taga-kontra?).
2. hindi naiiwasang mapatsismis. lahat may isyu na 'nangungurakot'. kumbaga, walang malinis.
3. lahat sila, kung hindi patay, matatanda na. (haha!)



ayoko naman masabing mga muka silang pera, kasi, aba, malay ko ba kung muka talaga silang pera. para siguro mas maganadang pakinggan, na-pe-pressure lang silang mag-mukang pera. kumbaga sa teenager, peer pressure.



anyway, ngayong nailagay ko na ang mga general impressions ko sa mga naging presidsente at sa kasalukuyang presidente ng Pilipinas, sisimulan ko na kung anong gagawin ko o ano kaya kung ako ang presidente ng bansang Pilipinas.




KUNG AKO ANG PRESIDENTE NG PILIPINAS (sa edad ko ngayong 17), panigurado, malaki na ang eyebags ko. bakit? sa kaiisip kung ano ang gagawin ko sa bansa, kung paano ko aayusin ang lahat-lahat ng mga problema, kung ano ang pinakamabuting gawin ko, kung ano ang dapat kong approach sa masa.

KUNG ANO ANG GAGAWIN KO SA BANSA. dumudugo na nga ang ilong ko tuwing klase sa socio10 dahil sa mga nilalatag na mga ideya ng mga kaklase ko, ang humawak pa kaya ng bansa? ayayay, ubos ang dugo ko. paano ko hahatiin ang budget ng bansa? hindi naman pwedeng pantay-pantay. sa lagay kong 'to, wala akong malay sa totoong pangangailangan ng mga tao.

KUNG PAANO KO AAYUSIN ANG LAHAT-LAHAT NG MGA PROBLEMA. okay, mali 'to. lahat-lahat ng problema? kaya ko ba yun?

KUNG ANO ANG PINAKAMABUTING GAWIN KO. meron pa bang 'pinakamabuti' na gawin sa mga panahon ngayon? ano bang ibig sabihin ng 'pinakamabuti'? pinakamabuti kanino? sa tao? sinong mga tao?

KUNG ANO ANG DAPAT KONG 'ITSURA' SA MASA. ano ba ko? palaban? tipong tigasing presidente? mala-amazona na walang sinasanto? na kapag nagsalita ako, tumatalima at natataranta ang mga tao na sumunod? ako ba dapat yung malapit sa mga dukha? yung pupunta sa mga iskwater para magbigay ng mga supot na may bigas, sardinas at noodles with matching shake-hands pa? ako ba dapat yung nagpapacute na presidente pinagkakaguluhan ng masa, yung idadaan sa charisma, kinis ng muka, bango at yaman ang pagiging pinuno ng bansa? o ako dapat yung genius na presidente na sa IQ pa lang 'wala' na ang problema ng bansa?






KUNG AKO ANG PRESIDENTE NG PILIPINAS, edi ako ang presidente ng Pilipinas! hindi ako magpapakatalino para lang patakbuhin ang bansa. gagawin ko kung ano, sa aking paniniwala, ang sa tingin ko ang makakabuti sa bansa. kahit naman magpakabait pa ko, yung talagang mabait ha, lalabas at lalabas pa rin na masama ako eh.

may kokontra sa'kin, may kakampi sa'kin. may magrarally, may susuporta.

kahit saan naman ako pumanig, sa 'masama' man o sa 'mabuti', wala rin namang magagawang malaking bagay 'yon dahil kahit kailan, hindi ko magagawang 'pasayahin' ang lahat ng tao. may mawawalan, may magkakaroon, may madadagdagan!

KUNG AKO ANG PRESIDENTE NG PILIPINAS, hinding-hindi ako dedepende sa kung kanino mang tao. lagi lang akong magdadasal at magbabasa ng Bibliya. wala akong pakialam sa sasabihin ng taong bayan. alam ko ang ginagawa ko.


KUNG AKO ANG PRESIDENTE NG PILIPINAS, magbigay ng Bibliya sa bawat tao sa bansa. ipapakilala ko sa kanila ang paniniwala ko. tutal ako naman ang presidente ng Pilipinas, hindi sila makakaangal. ang gagawin ko siguro, bibigyan ko ang sarili ko ng kapangyarihan na hindi ako matanggal sa kahit anong paraan o panahon pwera na lang kung ako mismo ang umayaw at kapangyarihan na tanggalin ang kung sinumang naisin kong tanggalin. bukod pa doon, wala na kong ibang babaguhin.

bakit?

una, kasi aminado akong kulang ang kaalaman ko sa mga bagay-bagay pagdating sa pulitika. kung babaguhin ko yung mga yon, baka lalo lang lumala ang sitwasyon ng bansa. ayokong magmarunong sa bagay na hindi naman ako marunong.

ikalawa, at ang pinaka-ugat na rason ko ay, naniniwala akong walang magagawa ang kahit anong pagbabago ng sistema o mga batas kung yung mga tao mismo hindi nagbabago. iba na nga yung gobyerno. iba na yung konstitusyon. pero yung mga tao naman? ano na?

kilos nang kilos ang tao, bago nang bago ng mga para sa kanila ay hindi tama, hanap nang hanap ng mga solusyon na pinaniniwalaan nilang makakalutas, paganda nang paganda ng mga bagay na para sa kanila ay hindi maganda o may ikagaganda pa. sabihin na nating nabago nila, nahanap nila at napaganda nila. pero sila lang ulit naman yung magpapatakbo tapos makakakita nanaman sila ng mali. ayan nanaman. hihingi ng pagbabago, maghahanap ng solusyon, magpapaganda ng hindi maganda o ng may ikagaganda pa. nakakasawa na eh.

yan. kaya ayokong magbago ng kahit anong bagay. tao yung gusto kong baguhin. dahil aminin natin, tayo naman talaga ang may prublema. nagsisisihan tayo, hindi na lang natin tanggapin na meron din tayong mali.

KUNG AKO ANG PRESIDENTE NG PILIPINAS, hindi ako magpapa-'hulma' sa kung anong gustong makita sa akin ng taong pinangungunahan ko. alam ko naman kasi na kahit kelan hindi ako magugustuhan ng lahat ng taong pangungunahan ko.

KUNG AKO ANG PRESIDENTE NG PILIPINAS, pag-aaralin ko ng Bibliya ang mga opisyal. wala akong paki sa kung anong sabihin nila. i-re-require ko sa kanila na magsumite ng journal entry tuwing Linggo tungkol sa nabasa nila sa Bibliya. tatadtaran ko sila ng mga aral galing sa Bibliya. para maturuan sila ng tama. ako ang presidente, hindi sila makakaangal kung hindi, aalisin ko sila sa pwesto nila.

ako ang presidente. wala akong paki kung maliitin nila ang mga pinapagawa ko sa kanila. basta ako, alam ko kung ano ang ginagawa ko. susubukan ko talagang baguhin, kung hindi man lahat, ay mayorya ng mga opisyal sa gobyerno. paninindigan ko ang paniniwala kong walang magagawa ang kahit anong pagbabago sa mga bagay kung yung mga tao mismong nagpapatakbo ay hindi nagbabago.

KUNG AKO ANG PRESIDENTE NG PILIPINAS, ipapakita ko sa mga tao na hindi sa talino naidadaan ang pamumuno. dahil kahit kelan, hindi maaasahan ang talino. darating at darating ang oras na magkakaroon ng problema sa mga gawa ng tao.

KUNG AKO ANG PRESIDENTE NG PILIPINAS, ipapahayag ko sa bansa ang paniniwala ko sa Diyos. hahayaan ko na silang humusga sa mga sasabihin ko sa kanila.

KUNG AKO ANG PRESIDENTE NG PILIPINAS, itatanong ko sa buong bansa ang tanong na 'to: "Nabubuhay kayo ngayon. Pag namatay kayo, alam niyo ba kung ano nang mangayayari sa inyo?"

KUNG AKO ANG PRESIDENTE NG PILIPINAS, itatanong ko sa mga opisyal 'to: "Nagpapayaman kayo ngayon. Pag namatay na kayo, madadala niyo ba yang kayamanan niyo?"

KUNG AKO ANG PRESIDENTE NG PILIPINAS, siguro, andami ko ng puting buhok ngayon. pati wrinkles at pimples. bakit kaya hindi haggard tignan ang mga presidente gayong pinuprublema nila ang prublema ng bansa nila?

KUNG AKO ANG PRESIDENTE NG PILIPINAS, bibili ako ng bullet proof na damit, bahay at sasakyan. para sakaling may gustong bumaril sa akin, walang tama.

KUNG AKO ANG PRESIDENTE NG PILIPINAS, mag-aaral ako ng slfe-defense para kung sakali mang hindi baril ang gamitin sakin, wala pa ring lusot.

KUNG AKO ANG PRESIDENTE NG PILIPINAS, sisiguraduhin ko na nasa panig ko ang nagtuturo sa akin ng self-defense dahil baka siya pala ang umatake sa akin.

KUNG AKO ANG PRESIDENTE NG PILIPINAS, papraktisin ko ang ngiti ko sa harapan ng salamin para naman magandang tignan ito, hindi mukang plastik. hindi kasi ako marunong ngumiti.

KUNG AKO ANG PRESIDENTE NG PILIPINAS, gagawin kong Filipino ang medium of instruction sa pagtuturo.

KUNG AKO ANG PRESIDENTE NG PILIPINAS, bubuhayin kong muli ang alibata.

KUNG AKO ANG PRESIDENTE NG PILIPINAS, lilimitahan ko sa dalawang report lang sa isang buwan ang report ng mga estudyante.

KUNG AKO ANG PRESIDENTE NG PILIPINAS, hindi ako magpapaputi at hindi ako magpapapayat ng sobra. hindi rin ako gagamit ng 7-day age miracle cream.

KUNG AKO ANG PRESIDENTE NG PILIPINAS, ipapaayos ko ang STFAP at magkokomento ako sa mga bagong gawang sidewalk na 'mas gusto ko yung dati. maayos pa naman yun lakaran ah, bakit pinalitan agad ng bago?'


KUNG AKO ANG PRESIDENTE NG PILIPINAS, tatanggalin ko yung SONA. aanhin ko pa yan? papaasahin ko lang naman ang mga taong bayan sa mga SONA ko. magsasalita ako tapos hindi naman nila makikita ang produkto ng mga salita ko. hindi sa dahil hindi ako kikilos, kundi dahil, hindi ko naman masasabi kung matutupad ko talaga yung magagawa kong mga 'yon. hindi naman ako Diyos na ang lahat ng sinabi eh matutupad. aba, gagawa na lang ako nang gagawa. hahayaan kong makita na lang nila yung mga nagagawa ko. at least diba, may surprise effect pa.

"Uy! may kuryente na pala dito?"
"Uy! andaming bagong libro!"
"Uy! may bahay na pala ako!"
"Uy! taas na ng sweldo ko ah!"
"Uy!" "Uy!" "Uy!"


-ang gusto ko lang talagang iparating dito ay:ang mga tao munang nasa posisyon ang baguhin at bigyang pansin bago ang mga gagawin at gagampanan nila.
****(eto ang ilan sa mga balak ko dati pag naging presidente ako ng Pilipinas)****


KUNG AKO ANG PRESIDENTE NG PILIPINAS, pagbabawalan ko ang lahat ng mga plastic at styro dahil nakakasira ito sa kalikasan.

KUNG AKO ANG PRESIDENTE NG PILIPINAS, babaguhin ko ang age requirement sa pagiging opisyal sa gobyerno. bababaan ko ang taon. ayoko ng matatanda ang nasa gobyerno. ang nasa isip ko kasi dati, pag matanda, mas mukang pera. ewan ko kung tama ako.

(1,611 words)

>>simula dito ay hindi na kasama sa word count. NOTE: Sir, salamat po sa pagtitiyaga niyo sa journal entry kong ito. pagpasensyahan niyo na po, pero ito po talaga ang gusto kong mangyari eh. hehe. KIARRA VALLIDO FOR PRESIDENT!!!